Je voelt je er gewoon prettig bij
Dat blijkt ook als ik de deelnemers spreek. Ik start tussen twee dames die al vanaf het eerste uur meelopen. “Dat is al gauw een jaar of vijf toch?”, vragen ze aan elkaar. In ieder geval al heel erg lang. “Toen startte het ook vanuit de huisartsenpraktijk. Inmiddels hebben we vele mensen zien komen en gaan, maar de helft van de groep is er al jaren bij. Het is vooral heel gezellig, naast het wandelen iedere week doen we ook gewoon leuke dingen. De senioren dag bij Van der Valk bijvoorbeeld, en dan gaan we daarna lekker eten. En stiekem vullen we onze voorraad opschrijfboekjes en pennen voor de boodschappen weer aan bij alle stands.”, zeggen ze gekscherend. Het is wel duidelijk dat er naast de beweging ook een groot sociaal onderdeel in deze opzet zit. “Zeker, we lunchen eens per jaar samen en soms doen we andere leuke dingen zoals naar de stadsboerderij. Maar je voelt je ook gewoon prettig bij de beweging die je krijgt, dat maakt dat je weer komt.”
Begin dit jaar kon ik van lantaarnpaal naar lantaarnpaal en dan moest ik rusten
Ik loop een stukje naar voren in de groep en ga naast een meneer lopen die wandelstokken vasthoudt, maar er kwiek de pas in heeft. “Ik heb al 20 jaar diabetes en op een gegeven moment kreeg ik de diagnose etalagebenen. Dat wil zeggen dat je aderen dicht slibben en dat je steeds minder kunt lopen. Ik kon begin dit jaar nog maar van lantaarnpaal naar lantaarnpaal en dan moest ik eerst weer even rusten. Met een wandelcoach ben ik dat gaan opbouwen, want ik moest in beweging zodat mijn bloedvaten zelf andere wegen gingen zoeken. De fysiotherapeut wees me toen op deze groep en ik loop nu voor de vijfde keer mee. Ik zag de groep ook iedere week bij mij voor de deur vertrekken en ik ging me toch afvragen kan ik niet mee. Nu kan ik met mijn stokken anderhalf uur wandelen zonder pauze. Dus de beweging is voor mij echt noodzakelijk en met deze groep is het een stuk makkelijker vol te houden.”
Sociale contacten opdoen en de buurt leren kennen
Zijn buurman komt uit het westen en heeft weer een heel ander verhaal. “We wonen hier nog niet zo lang en waar ik vandaan kom, Weesp, was ik gids. Dan ging ik een paar keer per week met een groep op pad naar de Oostvaardersplassen bijvoorbeeld. Mijn vrouw werkt nog en ja, ik wilde toch wel wat doen en tegelijkertijd sociale contacten opdoen. Toen kwam mijn huisarts met dit initiatief en dat bevalt me wel. Je leert ook nog de directe omgeving kennen, want we wandelen steeds een andere route in de buurt. Zo kan ik mijn vrouw steeds meer weggetjes laten zien.”
De sociale controle is heel fijn
Vooraan lopen nog twee ‘veteranen’ uit de groep. Zij lopen ook al een jaar of 5 mee. “De betrokkenheid van de huisarts is echt belangrijk. Wij hebben ze niet meer nodig: ze hoeven echt niet meer wekelijks mee te lopen, maar het is fijn dat ze het stimuleren en dat er interesse is. Zo komen er steeds nieuwe mensen bij en niet alleen diabetes patiënten. Laatst nog, een mevrouw had haar man verloren en was daardoor eenzaam. De huisarts attendeerde haar op onze groep en nu loopt ze al een poosje mee. We zijn een hechte groep. Eens in het jaar hebben we een uitje en met een verjaardag of ziekte zorgen we even voor een kaartje of kleinigheidje. Die sociale controle is ontzettend fijn.”
Het heeft een positief effect op medicijngebruik
Dat het naast de sociale contacten ook echt fysiek iets toevoegt wordt duidelijk als twee heren met vertellen dat ze direct effect zien op hun medicijngebruik. Beide hadden problemen met de suikerwaardes in het bloed, maar gelukkig nog niet toe aan insuline spuiten. “Ik schaam me haast dat ik met deze groep mee moest wandelen, want ik weet heus wel wat goed voor me is en wat niet. En toch heeft het ervoor gezorgd dat mijn suikerwaardes nu goed zijn zonder medicatie. Het stimuleert gewoon om samen te gaan wandelen, dan ga je sneller dan alleen.” “Voor mij waren alle excuses op die ik altijd aanvoerde bij de huisarts om niet te kunnen bewegen. Ik stond op het kantelpunt van medicijnen naar insuline spuiten, wat ik echt niet wilde. De boodschap was duidelijk: dan moet er iets gebeuren. In mei ben ik begonnen met Meters met Diabetes en nu nog steeds wordt mijn medicijngebruik minder en mijn bloeddruk is van veel te hoog naar bijna te laag gegaan. Dus het heeft echt een positief effect op mijn gezondheid.”
Na een dik uur zijn we terug bij ons startpunt en gaat de groep aan een welverdiend kopje koffie. We hebben genoten van de prachtige groene omgeving van de Rietlanden in Emmen en ik heb mooie verhalen gehoord. Het is me wel duidelijk dat wandelen in een groep gewoon veel makkelijker is dan alleen en dat een project als Meters met Diabetes mensen net dat zetje in de rug geven die ze nodig hebben om in beweging te komen. “Voor onze huisartsen en praktijkondersteuners is het echt duidelijk dat de meerwaarde zit in het sociale aspect in combinatie met verbetering van de gezondheid. Minder medicijnen voor diabetespatiënten, betere bloedwaardes en betere bloeddruk controles. En door het samen op te pakken kost het de huisarts bijna geen tijd. De routes maken de mensen zelf, bij ons gaat elke week iemand anders voorop die een ommetje weet. En wij als buurtsportcoaches nemen veel van de begeleiding bij wandelingen op ons. Gesteund door diëtisten, fysiotherapeuten en de praktijkondersteuners. Samen maken wij het project sterk. Dat het werkt is duidelijk.”, aldus Inge.
